خدمات کلینیک

محاسبه زمان زایمان

محاسبه سن بارداری

درمان ناباروری

ناباروری یکی از چالش‌های مهمی است که بسیاری از زوج‌ها در مسیر تشکیل خانواده با آن مواجه می‌شوند. این مسئله نه‌تنها جنبه‌های جسمی، بلکه ابعاد روانی و اجتماعی زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با پیشرفت علم پزشکی و توسعه روش‌های تشخیصی و درمانی، امید به درمان ناباروری بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است. آگاهی از دلایل و عوامل مؤثر بر ناباروری نخستین گام برای یافتن راه‌حل‌های مناسب و بهره‌گیری از روش‌های درمانی مؤثر است.

در این مطلب، به بررسی دلایل ناباروری، تعریف آن و راه‌های درمانی مرتبط با آن می‌پردازیم تا دیدگاهی جامع درباره این موضوع ارائه دهیم. در بخش اول، ابتدا مفهوم ناباروری و عوامل تأثیرگذار بر آن را مورد بحث قرار خواهیم داد.

بیماران عزیز لطفا جهت رزرو نوبت در مرکز تخصصی خانم دکتر یونسی از طریق فرم زیر اقدام کنید:

نام و نام خانوادگی(ضروری)
YYYY slash MM slash DD

ناباروری چیست؟

یکی از نگرانی‌ های اصلی زوجین، درک صحیح از مفهوم ناباروری و نازایی است. بسیاری از افراد ممکن است تصور کنند ناباروری به معنای عدم توانایی در داشتن فرزند برای همیشه است، اما واقعیت این است که تعریف دقیق ناباروری فراتر از این تصورات است. طبق تعریف جدید انجمن پزشکی باروری آمریکا ،نازایی به عنوان یک بیماری شناخته می‌ شود.

اگر شما نیز با وجود تلاش‌ های مکرر هنوز نتواسته‌ اید باردار شوید و نگرانی در مورد ناباروری به سراغتان آمده است، باید بدانید که آمارها نشان می‌ دهند تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد از زوج‌ هایی که در سن باروری هستند با مشکلات ناباروری مواجه هستند.

تعریف ناباروری چیست؟

ناباروری به شرایطی اطلاق می‌شود که زوجین باوجود تلاش‌ های مکرر، قادر به بارداری نمیشوند. بر اساس تعریف پزشکی، اگر زوجی بدون استفاده از روش‌ های پیشگیری برای بارداری تلاش کنند و زن بالای ۳۵ سال سن داشته باشد و پس از ۶ ماه باردار نشود، باید به پزشک متخصص مراجعه نمایند. در صورتی که زن کمتر از ۳۵ سال داشته باشد، این مدت زمان به ۱۲ ماه افزایش می‌ یابد.

در فرآیند بارداری طبیعی، بین ۷۳ تا ۸۰ درصد زوج‌ ها پس از ۶ ماه تلاش منظم و بدون پیشگیری موفق به بارداری می‌ شوند و این درصد بعد از ۱۲ ماه به ۸۵ تا ۹۰ درصد می‌رسد. به دلیل اینکه احتمال بارداری در هر چرخه قاعدگی تنها بین ۱۵ تا ۲۰ درصد است، فرآیند بارداری ممکن است نیاز به زمان بیشتری داشته باشد.

شیوع ناباروری

شیوع ناباروری به طور گسترده‌ ای در جوامع مختلف متفاوت است. بر اساس آمارها، شیوع طول عمر ناباروری بین ۶.۶ درصد تا ۲۶.۴ درصد متغیر است و میانگین شیوع یک ساله آن حدود ۹ درصد تخمین زده شده است. در سال ۲۰۰۷، گزارش‌ها نشان دادند که حدود ۷۲.۴ میلیون نفر در سطح جهانی با مشکل ناباروری مواجه بودند. مطالعات جدیدتر در سال ۲۰۲۱ نشان می‌ دهند که در کشورهای پیشرفته، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از زوج‌ ها پس از یک سال تلاش برای باردار شدن، موفق به بارداری نمی‌شوند.

بی بی چک منفی به دلیل عدم ناباروری در زن

دلایل ناباروری چیست؟

دلایل ناباروری می‌ توانند بسیار متنوع و پیچیده باشند. برخی از دلایل رایج که باعث ایجاد مشکلات باروری در زوجین می‌ شوند، عبارتند از:

  • اختلال در تخمک‌ گذاری: یکی از دلایل اصلی ناباروری در زنان، مشکلات در فرآیند تخمک‌گذاری است که می‌ تواند به دلیل مشکلات هورمونی یا دیگر عوامل مرتبط با تخمدان‌ ها رخ دهد.
  • اختلال در لوله‌ های رحمی: انسداد یا آسیب به لوله‌ های رحمی می‌تواند مانع از انتقال تخمک به سمت رحم و لقاح شود. این مشکل معمولاً به دلیل التهاب یا عفونت‌ های قبلی به وجود می‌آید.
  • اندومتریوز: در این وضعیت، بافتی مشابه به بافت رحم در بیرون از رحم رشد می‌کند که می‌ تواند باعث درد و مشکلات باروری شود.
  • اختلال در رحم: مشکلات ساختاری در رحم مانند فیبروئیدها یا نقص در شکل رحم می‌ تواند مانع از بارداری یا ادامه بارداری شود.
  • مشکلات دستگاه ایمنی بدن: اختلالات در سیستم ایمنی بدن می‌ تواند موجب عدم موفقیت در بارداری و همچنین سقط جنین‌های مکرر شود.
  • اختلالات هورمونی: نوسانات یا عدم تعادل هورمون‌ ها می‌ تواند بر فرآیند تخمک‌ گذاری، تولید تخمک و دیگر فرآیندهای باروری تأثیر بگذارد.
  • چاقی یا وزن بالا: اضافه وزن یا چاقی می‌تواند بر سطح هورمون‌ ها و فرآیندهای باروری تأثیر بگذارد و باعث ناباروری شود.
  • مصرف الکل و سیگار: مصرف الکل و سیگار می‌ تواند توانایی باروری را کاهش دهد و بر کیفیت تخمک‌ ها و اسپرم‌ ها تأثیر منفی بگذارد.
  • عفونت‌ های منتقل شده از راه جنسی: برخی از عفونت‌ های جنسی می‌توانند باعث التهاب و آسیب به دستگاه تناسلی و باروری شوند.
  • مشکلات تیروئید: اختلالات تیروئیدی می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر چرخه قاعدگی و توانایی باروری داشته باشند.
  • رژیم غذایی: رژیم غذایی نامناسب که کمبود مواد مغذی و ویتامین‌ ها را شامل می‌شود، می‌تواند بر سلامت باروری تأثیر بگذارد.
  • کار با مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی یا سموم صنعتی ممکن است باعث کاهش باروری شود.

دلایل ناباروری در مردان

علت ناباروری در مردان می‌ تواند به دلایل مختلفی برگردد. یکی از علل شایع، تعداد کم اسپرم است که کاهش تعداد اسپرم‌ ها شانس باروری را کاهش می‌ دهد. همچنین، شکل غیرطبیعی اسپرم یا کاهش حرکت اسپرم می‌ تواند مانع از رسیدن اسپرم به تخمک و وقوع لقاح شود. در برخی موارد، عدم بلوغ اسپرم نیز باعث ناباروری می‌ شود، زیرا اسپرم‌های غیر بالغ توانایی لقاح را ندارند.

علاوه بر این، بیماری‌های عفونی مانند کلامیدیا و سوزاک و همچنین اختلالات هورمونی مانند کمبود تستوسترون می‌توانند تأثیر منفی بر تولید اسپرم بگذارند. مشکلات ژنتیکی مانند نقص در کروموزوم Y و برخی اختلالات کروموزومی نیز می‌ توانند به ناباروری منجر شوند.

اختلال انزال مانند انزال برگشتی و عدم انزال صحیح، می‌ تواند انتقال اسپرم به دستگاه تناسلی زنانه را مختل کرده و ناباروری ایجاد کند. مصرف سیگار، قلیان و الکل به‌ ویژه در مقادیر زیاد نیز می‌ تواند تعداد و کیفیت اسپرم را کاهش دهد. همچنین ،چاقی و اضافه وزن می‌ تواند تعادل هورمونی را مختل کرده و بر باروری تأثیر بگذارد. مصرف داروهای بدنسازی نیز می‌تواند به کاهش تولید اسپرم منجر شود. یکی دیگر از علل ناباروری مردان، واریکوسل است که گشاد شدن رگ‌های خونی اطراف بیضه‌ها می‌ تواند باعث افزایش دمای بیضه‌ ها و آسیب به تولید اسپرم‌ ها شود.

دلایل ناباروری در زنان

دلایل ناباروری در زنان می‌ تواند ناشی از مشکلات مختلف در دستگاه تناسلی، هورمونی و سلامت عمومی باشد. برخی از مهم‌ ترین دلایل عبارتند از:

  • اختلال در تخمک‌ گذاری: یکی از شایع‌ ترین دلایل ناباروری در زنان، اختلالات تخمک‌ گذاری است که معمولاً به دلیل مشکلات هورمونی، سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یا اختلالات غده هیپوفیز رخ می‌ دهد.
  • اختلال در لوله‌ های رحمی: انسداد یا آسیب به لوله‌ های رحمی می‌ تواند مانع از عبور تخمک بارور شده از تخمدان به سمت رحم شود. این مشکل ممکن است به دلیل عفونت‌ های پیشین، جراحی‌ های قبلی یا بیماری التهابی لگن (PID) باشد.
  • اندومتریوز: در این وضعیت، بافتی مشابه به بافت داخلی رحم در نواحی دیگر شکم و لگن رشد می‌ کند. این می‌تواند موجب اختلال در تخمک‌ گذاری و انتقال تخمک و اسپرم شود.
  • اختلالات رحم: مشکلاتی مانند فیبروم‌ های رحمی، ناهنجاری‌ های ساختاری یا پولیپ‌ های رحمی می‌توانند در انتقال تخمک یا چسبیدن آن به دیواره رحم اختلال ایجاد کنند.
  • مشکلات دستگاه ایمنی بدن: در برخی زنان، سیستم ایمنی بدن ممکن است اشتباهاً به تخمک‌ ها یا اسپرم حمله کرده و مانع بارداری شود.
  • اختلالات هورمونی: عدم تعادل در هورمون‌ های تخمدانی مانند استروژن و پروژسترون می‌ تواند روند تخمک‌ گذاری را مختل کرده و باروری را دشوار سازد.
  • چاقی یا وزن بالا: اضافه وزن می‌ تواند به مشکلات هورمونی منجر شود که تأثیر منفی بر تخمک‌ گذاری و باروری می‌گذارد.
  • مصرف الکل و سیگار: مصرف سیگار و الکل می‌ تواند سلامت تخمدان‌ ها را کاهش دهد و به تخمک‌ ها آسیب برساند.
  • عفونت‌ های منتقل‌ شده از راه جنسی (STIs): برخی عفونت‌ ها مانند کلامیدیا و سوزاک می‌ توانند لوله‌ های رحمی را مسدود کرده یا باعث آسیب به سیستم تناسلی شوند.
  • مشکلات تیروئید: کم‌ کاری یا پرکاری تیروئید می‌ تواند تأثیر منفی بر تنظیم هورمون‌ های تولید مثل بگذارد و باعث اختلال در تخمک‌گذاری شود.
  • رژیم غذایی نامناسب: کمبود مواد مغذی ضروری مانند اسید فولیک، آهن و پروتئین‌ ها می‌ تواند بر سلامت تخمدان‌ ها و قدرت باروری تأثیر بگذارد.
  • کار با مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی صنعتی و سموم می‌ تواند عملکرد تخمدان‌ ها و تخمک‌ گذاری را تحت تأثیر قرار دهد.

چک کردن اپرم مرد برای علت ناباروری و درمان ناباروری

تشخیص ناباروری چگونه است؟

تشخیص ناباروری شامل ارزیابی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی، آزمایش‌ های خون و تصویربرداری است. برای زنان، این ارزیابی‌ها شامل آزمایش‌ های هورمونی، بررسی تخمک‌ گذاری، سونوگرافی برای بررسی رحم و تخمدان‌ ها، و هیستروسالپنگوگرافی (HSG) برای ارزیابی لوله‌ های رحمی می‌ شود. در مردان، آزمایش تحلیل اسپرم و بررسی هورمون‌ های جنسی، به همراه سونوگرافی بیضه برای شناسایی مشکلات اسپرم یا ساختار دستگاه تناسلی انجام می‌ شود. همچنین، در صورت لزوم، آزمایش‌ های ژنتیکی و لپاروسکوپی برای شناسایی مشکلات داخلی مانند اندومتریوز یا چسبندگی‌ ها در زنان استفاده می‌ شود.

تست های ارزیابی مربوط به مردان

آزمایش‌ های چکاپ برای مردان شامل مجموعه‌ ای از تست‌ ها هستند که به تشخیص مشکلات سلامتی و کنترل وضعیت فیزیکی کمک می‌ کنند. برخی از مهم‌ ترین آزمایش‌ های چکاپ برای مردان عبارتند از:

  • آزمایش پروستات PSA: این آزمایش برای ارزیابی سلامت پروستات و شناسایی مشکلاتی مانند بزرگی پروستات یا سرطان پروستات انجام می‌شود.
  • آزمایش تستوسترون: تستوسترون یکی از هورمون‌ های مهم در بدن مردان است که بر باروری، سلامت استخوان‌ ها، و انرژی تأثیر می‌گذارد. این آزمایش برای اندازه‌ گیری سطح تستوسترون در خون انجام می‌شود.
  • آزمایش شمارش گلبول‌های قرمز (CBC): این آزمایش برای ارزیابی سلامت عمومی بدن و شناسایی مشکلاتی مانند کم‌خونی یا عفونت‌های احتمالی کاربرد دارد.
  • آزمایش CRP: این آزمایش برای سنجش سطح پروتئین C-reactive (CRP) که به عنوان نشانگر التهاب در بدن عمل می‌کند، انجام می‌ شود. سطح بالای CRP می‌ تواند نشان‌ دهنده بیماری‌ های التهابی یا عفونت‌ها باشد.
  • آزمایش ESR: این آزمایش سرعت رسوب گلبول‌ های قرمز را در خون اندازه‌ گیری می‌ کند و می‌ تواند به شناسایی التهاب یا بیماری‌ های مزمن کمک کند.

تست‌های ارزیابی مربوط به زنان

بسته به شرایط فردی شما، در برخی موارد آزمایش‌ ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • پاپ‌ اسمیر: این آزمایش برای بررسی سلول‌ های دهانه رحم و شناسایی علائم سرطان یا عفونت‌ های مرتبط با آن انجام می‌ شود. پزشکان توصیه می‌ کنند که زنان از سن ۲۱ تا ۶۵ سالگی هر سه سال یک‌بار آزمایش پاپ‌ اسمیر انجام دهند.
  • معاینه لگن: این معاینه برای بررسی سلامت دستگاه تناسلی زنانه و شناسایی مشکلاتی مانند کیست‌ ها، تومورها یا التهاب‌های دستگاه تناسلی انجام می‌شود.
  • بررسی ریتم عادت ماهانه: پزشک می‌ تواند با بررسی عادت‌ های ماهانه زنان، مشکلاتی مانند بی‌ نظمی قاعدگی، آمنوره یا خونریزی‌ های غیرطبیعی را شناسایی کند.
  • بررسی هورمون‌ های جنسی: آزمایش‌ های هورمونی برای ارزیابی سطح هورمون‌ هایی مانند استروژن، پروژسترون و تستوسترون انجام می‌ شود. این آزمایش‌ ها برای تشخیص مشکلات هورمونی و ناباروری مفید هستند.
  • تشخیص سرطان تخمدان: در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌ های خاصی برای شناسایی سرطان تخمدان یا سایر اختلالات مربوط به تخمدان‌ها توصیه کند.
  • سلامت بارداری و رحم: آزمایش‌هایی مانند سونوگرافی یا آزمایش خون برای ارزیابی سلامت رحم و تخمدان‌ ها و تشخیص بارداری انجام می‌ شود.
  • آزمایش ویتامین‌ های بدن: این آزمایش‌ ها به شناسایی کمبود ویتامین‌ ها و مواد معدنی مهم در بدن کمک می‌ کنند. به عنوان مثال، آزمایش‌ های ویتامین D و ویتامین B12 معمولاً انجام می‌شوند.
  • ماموگرافی: این آزمایش تصویربرداری برای شناسایی علائم سرطان سینه در زنان بالای ۴۰ سال یا افرادی که سابقه خانوادگی سرطان سینه دارند توصیه می‌ شود.

انواع ناباروری

ناباروری به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود:

  • ناباروری اولیه: به وضعیتی گفته می‌شود که فرد هیچگاه باردار نشده باشد و نتواند در طول مدت یک سال یا بیشتر بارداری طبیعی را تجربه کند.
  • ناباروری ثانویه: به وضعیتی گفته می‌شود که فرد قبلاً یک یا چند بار باردار شده است، اما بعد از آن نتوانسته است بارداری دیگری داشته باشد.

علائم ناباروری چیست؟

علائم ناباروری ممکن است در هر فرد متفاوت باشد و بسته به علت ناباروری در مردان یا زنان تغییر کند. در زنان، علائم می‌ توانند شامل اختلالات قاعدگی مانند قاعدگی نامنظم، دردهای شدید قاعدگی، مشکلات هورمونی مانند تغییرات در وزن و موها، یا مشکلات مرتبط با تخمک‌ گذاری باشند. در مردان، علائم ممکن است شامل مشکلات در نعوظ، کاهش تعداد اسپرم، یا تغییرات در حجم و شکل مایع منی باشد.

درمان ناباوری

ناباروری در مردان می‌ تواند به دلایل مختلفی مانند تعداد کم اسپرم، اختلالات هورمونی ،مشکلات در عملکرد جنسی، و عوامل محیطی مانند مصرف الکل و سیگار ایجاد شود. درمان این مشکلات معمولاً شامل استفاده از داروهای هورمونی، روش‌های جراحی برای حل مشکلاتی مانند واریکوسل، درمان‌های پزشکی مانند IVF و ICSI، و تغییرات سبک زندگی از جمله رژیم غذایی مناسب، کاهش وزن، و ترک مواد مخدر و الکل است.

عکس آزمایشگاهی تولید نوزاد در درمان ناباروری

درمان ناباروری مردان

ناباروری در زنان می‌تواند ناشی از مشکلات تخمک‌گذاری، انسداد لوله‌ های فالوپ، اندومتریوز، یا اختلالات هورمونی باشد. درمان این مشکلات معمولاً شامل داروهای تحریک تخمک‌ گذاری، جراحی برای رفع انسداد لوله‌ ها یا درمان اندومتریوز، استفاده از تکنولوژی‌ های پیشرفته مانند IVF و ICSI، و مشاوره هورمونی است. همچنین، تغییرات در سبک زندگی از جمله مدیریت استرس، رژیم غذایی سالم، و مراقبت از وزن نیز در بهبود شرایط باروری زنان مؤثر است.

حل مشکل ناباروری زنان

ناباروری در زنان می‌ تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از مشکلات هورمونی و اختلالات تخمک‌ گذاری گرفته تا مشکلات ساختاری در دستگاه تناسلی و بیماری‌های خاص. درمان ناباروری بستگی به علت اصلی آن دارد و معمولاً شامل مجموعه‌ ای از روش‌ ها و تکنیک‌ های پزشکی است. در ادامه، برخی از مهم‌ترین روش‌ های درمان ناباروری در زنان معرفی شده است:

  • دارو درمانی برای افزایش تخمک‌ گذاری: این روش شامل استفاده از داروهایی است که به تحریک تخمدان‌ ها کمک می‌ کند تا تخمک‌ های بیشتری تولید شوند. این داروها معمولاً در زنانی که دچار اختلال در تخمک‌ گذاری هستند، مانند زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌ کیستیک (PCOS) استفاده می‌شود.
  • درمان ناباروری با آی وی اف (لقاح خارج رحمی): در این روش، تخمک‌ ها از تخمدان زن گرفته می‌شود و در آزمایشگاه با اسپرم مرد لقاح داده می‌شود. پس از لقاح، جنین‌ها به رحم زن انتقال داده می‌ شوند. این روش زمانی کاربرد دارد که مشکلات لوله‌ های فالوپ یا تخمک‌ گذاری وجود دارد.
  • درمان ناباروری با IUI (لقاح داخل رحمی): در این روش، اسپرم مرد به طور مستقیم به داخل رحم زن منتقل می‌شود تا شانس بارداری افزایش یابد. این روش به ویژه برای زوج‌ هایی که مشکل در انزال یا مشکلات دیگر اسپرم دارند، استفاده می‌شود.
  • درمان ناباروری با میکرواینجکشن یا ICSI: این روش برای زمانی استفاده می‌شود که اسپرم قادر به لقاح تخمک به طور طبیعی نباشد. در این تکنیک، یک اسپرم به طور مستقیم وارد تخمک می‌ شود تا فرآیند لقاح تسهیل گردد.
  • روش GIFT و ZIFT: در GIFT، تخمک‌ها و اسپرم‌ ها به لوله‌ های فالوپ منتقل می‌ شوند تا لقاح در داخل لوله صورت گیرد. در ZIFT، جنین‌ها پس از لقاح در آزمایشگاه، به لوله فالوپ منتقل می‌شوند تا فرآیند لانه‌گزینی در آنجا انجام شود.
  • اهدا تخمک: زمانی که زن به دلیل مشکلات پزشکی قادر به تولید تخمک‌ های سالم نباشد، از تخمک‌های اهدا شده استفاده می‌ شود. این روش در مواردی که زن به دلیل پیری، بیماری‌ های تخمدانی یا دیگر مشکلات نمی‌تواند تخمک‌های خود را تولید کند به کار می‌رود.
  • رحم جایگزین: در صورتی که مشکلاتی در رحم زن وجود داشته باشد که مانع از بارداری شود، می‌توان از رحم زن دیگری برای حمل جنین استفاده کرد. این روش معمولاً در مواردی انجام می‌شود که رحم زن نابارور قادر به نگهداری جنین نیست.
  • لاپاراسکوپی: این روش جراحی برای درمان مشکلاتی مانند اندومتریوز، کیست‌ های تخمدانی و انسداد لوله‌ های فالوپ استفاده می‌ شود. در این عمل، جراح از طریق یک برش کوچک در شکم، مشکلات مربوط به ناباروری را شناسایی و درمان می‌کند.

خانمی باردار که درمان ناباروری را پیش گرفته است.

درمان‌ های رایج ناباروری

درمان‌های رایج ناباروری به منظور کمک به زوج‌هایی که قادر به باردار شدن به طور طبیعی نیستند، طراحی شده‌ اند. این درمان‌ها به روش‌های مختلفی بسته به علت ناباروری و وضعیت هر فرد اجرا می‌ شوند.

  • افزایش تخمک گذاری با دارو درمانی
  • درمان ناباروری با آی وی اف
  • درمان ناباروری با آی یو آی
  • درمان ناباروری باICSI
  • روش درمان ناباروری GIFT و ZIFT
  • درمان با تخمک اهدایی
  • رحم اهدایی یا مادر جایگزین
  • لاپاراسکوپی
  • هیستروسکوپی

عوارض درمان های ناباروری

درمان های نازایی می‌توانند با برخی عوارض همراه باشند که شامل موارد زیر است:

  • چندقلوزایی: افزایش تعداد جنین‌ ها ممکن است به خطرات زایمان زودرس و مشکلات سلامتی نوزادان منجر شود.
  • سندرم تحریک‌پذیری بیش از حد تخمدان (OHSS): ممکن است باعث تورم و درد تخمدان‌ ها، نفخ، تهوع و در موارد شدید، نیاز به درمان اورژانسی شود.
  • خونریزی یا عفونت: روش‌های تهاجمی ممکن است با خطرات کمی از خونریزی یا عفونت همراه باشند.
  • زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد: احتمال مشکلات در بارداری‌های حاصل از روش‌ های باروری مصنوعی مانند IVF بیشتر است.
  • نقایص هنگام تولد: برخی تحقیقات نشان داده‌اند که IVF ممکن است خطر نقایص مادرزادی را افزایش دهد، اگرچه پیشرفت‌ های پزشکی این خطر را کاهش داده است.
  • بارداری خارج رحمی: در برخی موارد، تخمک در لوله فالوپ رشد کرده و به بارداری خارج رحمی منجر می‌شود که نیاز به مراقبت ویژه دارد.

هزینه درمان ناباروری

هزینه درمان نازایی متغیر است؛ این هزینه بستگی به روش درمان انتخابی و نیاز به خدمات تخصصی جانبی مانند مشاوره ژنتیک دارد که می‌ تواند هزینه نهایی را افزایش دهد.

آيا خود ارضايي باعث نازایی میشود؟

خودارضایی به خودی خود عامل نازایی در مردان یا زنان نیست. این عمل در صورتی که به صورت مکرر و با شدت زیاد انجام شود و به سایر مسائل بهداشتی یا روانی منجر گردد، ممکن است تأثیراتی منفی روی سلامت جسمی و روانی فرد داشته باشد، اما در حالت کلی خودارضایی به طور مستقیم موجب نازایی نمی‌ شود.

درمان ناباروری و نازایی با کمک پزشک

به چه کسی نازا می‌گویند؟

به فردی که توانایی تولید مثل نداشته باشد و نتواند به طور طبیعی فرزند دار شود، نازا گفته می‌ شود. نازایی می‌ تواند به دلایل مختلفی در مردان و زنان ایجاد شود. در مردان، مشکلات در تولید یا عملکرد اسپرم، در زنان، مشکلات در تخمک‌ گذاری، عملکرد تخمدان‌ ها یا مشکلات رحمی می‌تواند باعث نازایی شود. همچنین نازایی می‌ تواند به دلایل ژنتیکی، هورمونی، فیزیکی، محیطی و روانی ایجاد گردد. به طور کلی، نازایی به فردی اطلاق می‌شود که پس از یک سال تلاش برای بارداری، بدون استفاده از روش‌ های پزشکی موفق به بارداری نشود.

دسترسی آسان
موفقیت درمان‌های ناباروری به عوامل متعددی مانند سن زوجین، علت ناباروری، و روش درمانی انتخاب‌شده بستگی دارد. به‌طور کلی، روش‌هایی مانند IVF دارای نرخ موفقیت حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد هستند، در حالی که IUI حدود ۲۰ درصد موفقیت دارد.
بله، مصرف داروهای ناباروری می‌تواند عوارضی مانند سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS)، دل‌درد، تهوع، استفراغ، نفخ، تاری دید و در برخی موارد چندقلوزایی را به همراه داشته باشد.
بله، استرس می‌تواند بر عملکرد هورمونی و سیستم تولیدمثل تأثیر منفی بگذارد و در برخی موارد به ناباروری منجر شود. مدیریت استرس و حفظ آرامش می‌تواند به بهبود شانس بارداری کمک کند.
بله، مصرف اسید فولیک به عنوان یک آنتی‌اکسیدان می‌تواند تأثیرات مثبتی بر قدرت باروری زن و مرد داشته باشد و به سلامت سیستم عصبی و خونی کمک کند.
ناباروری به ناتوانی در باردار شدن پس از یک سال تلاش مستمر برای بارداری گفته می‌شود. عوامل متعددی می‌توانند باعث ناباروری شوند، از جمله مشکلات تخمک‌گذاری، انسداد لوله‌های فالوپ، اختلالات هورمونی، مشکلات مربوط به اسپرم در مردان، و عوامل مرتبط با سبک زندگی مانند استرس، تغذیه نامناسب و مصرف دخانیات.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *